Στις 26/11/2013
πραγματοποιήθηκε η 13η ,κατά σειρά, Γ.Σ. της σχολής των Ναυπηγών.
Συγκεκριμένα υπερψηφίστηκε ένα πλαίσιο με κυρίαρχο πρόταγμα την ανοιχτή σχολή και
την επανέναρξη των μαθημάτων. Πέρα από το προφανές, ότι δηλαδή διαφωνούμε με
την κατεύθυνση που μπήκε από το συγκεκριμένο πλαίσιο, για μας στην τελευταία
συνέλευση εμφανίστηκαν μερικές βαθιά προβληματικές αντιλήψεις μέσα στο σώμα της
συνέλευσης που εκφράστηκαν κυρίαρχα μέσα από το «πλαίσιο ανοιχτή σχολή» τις
οποίες θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε παρακάτω.
Οι
προβληματικές αυτές συμπυκνώνονται βασικά σε τρία σημεία:
1.
Αντιπαράθεση «ΑΝΟΙΧΤΗ-ΚΛΕΙΣΤΗ
ΣΧΟΛΗ»: η συγκεκριμένη αντιπαράθεση μπορεί να γίνει ουσίας, αν και μόνο αν, πίσω
από τις δύο αυτές αντιπαραθετικές πρακτικές αναπτύσσεται ένα συγκεκριμένο
σκεπτικό το οποίο λαμβάνει υπόψη του όλα τα δεδομένα που συντρέχουν στην
εκάστοτε χρονική φάση.Η κατεύθυνση της
κατάληψης μπαίνει πάντα όταν πάει να αλλάξει ο θεσμός του πανεπιστημίου σε
τέτοιο βαθμό που να μην μας χωράει ως φοιτητές. Συγκεκριμένα, η επερχόμενη
αποδιάρθρωση των διοικητικών δομών του πανεπιστημίου μέσα από τις απολύσεις και
η τεράστια υποχρηματοδότηση των τελευταίων ετών (μόλις 4εκ. φέτος έναντι 30 εκ.
που ήταν το 2009) θα έχει ως αποτέλεσμα ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο
πανεπιστημίουκαι όχι απλά μία δυσκολία στη λειτουργία του (αναλυτικά για τους
παράγοντες που επιδρούν σε αυτήν την κατεύθυνση βλ. πλαίσιο ΑΝΤΑΡΣΙΑ
26/11/2013*). Τι εννοούμε νέο μοντέλο πανεπιστημίου;; Φυσικά ότι προτείνει ο
νόμος Διαμαντοπούλου, οι τροπολογίες του και επιμέρους κατευθύνσεις του
Υπουργείου. Δηλαδή δύο κύκλοι σπουδών (Bachelor 3ετή + Master2ετή), δίδακτρα
στο δεύτερο κύκλο (αρχικά) και επιπλέον εξειδίκευση του με περιορισμό στα
επαγγελματικά δικαιώματαπου απορρέουν από αυτό και φυσικά οι διαγραφές των
φοιτητών στα ν+2 (για μας στα 7 χρόνια ενώ έχουμε μέσο όρο αποφοίτησης
8χρόνια). Τελικά για μας, μια λογική
που λαμβάνει υπόψη της τα παραπάνω δεδομένα, τα επεξεργάζεται και καταλήγει στο
να ιεραρχεί την άνευ όρων λειτουργία του πανεπιστημίου-«ανοιχτή σχολή»- μπορεί
να γίνει αντικείμενο κουβέντας. Απεναντίας, μια λογική που εθελοτυφλεί και δεν
αναμετράται με τα παραπάνω είναι το λιγότερο προβληματική αν όχι επικίνδυνη!!!
2.
«Ο ΚΑΛΟΣ ΔΕΝ
ΧΑΝΕΤΑΙ»… μπορεί όμως να διαγράφεται, να χάνει επαγγελματικά
δικαιώματα, να πληρώνει δίδακτρα και στο μέλλον να δουλεύει χωρίς να
πληρώνεται, να απολύεται χωρίς αιτιολογία και αποζημίωση ή μάλλον το πιο πιθανό
να μη βρει εξαρχής δουλειά (60% ανεργία στους νέους). Η αντιπαράθεση ως «άτομο»
με όλα τα παραπάνω δεν υφίσταται, εκτός και αν πιστεύουμε ότι κάποιος ως
«άτομο» και με «εναλλακτικές δράσεις» μπορεί να πείσει το υπουργείο και την
κυβέρνηση να μην του επιβάλλει όλα αυτάστην καθημερινότητα του ενώ οι άλλοι οι…
«κακοί» θα τα υποστούν. Το μόνο που
μπορεί να ειπωθεί εδώ είναι το πώς όλα τα παραπάνω δεν έχουν εφαρμοστεί στο
ελληνικό πανεπιστήμιο λόγω του ότι τα άτομα-φοιτητές τόσα χρόνια κρατούν
ζωντανούς τους συλλογικούς θεσμούς (φοιτητικούς συλλόγους, γενικές συνελεύσεις
κτλ.), δρουν συλλογικά και έχουν-έχουμε καταφέρει, μέσα από τις πρακτικές που
υιοθετούμε (π.χ. καταλήψεις) να αναχαιτίσουμε πιο παλιά τα ίδια πράγματα, με τα
οποία είμαστε αντιμέτωποι και σήμερα, δηλαδή να φοιτούμε στην «Ελλάδα της
κρίσης» με αξιοπρεπείς όρους.Τελικά,
μια ανιστόρητη θέση η οποία μπορεί να λέει με περίσσια ευκολία ότι «δεν είμαστε
με την κατάληψη» αξιακά, παραγνωρίζει όλη τη νικηφόρα ιστορία των αγώνων του
φοιτητικού κινήματος, υπό το πρίσμα μιας ατομικής επιβίωσης που συνοψίζεται στο
ότι προκειμένου να σωθώ εγώ, ας καταστραφεί ο διπλανός μου (είτε είναι
συμφοιτητής μου, είτε είναι κάποιος εργαζόμενος).
3.
«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ
ΠΛΑΙΣΙΟ»: αν προσπαθήσουμε να
ορίσουμε το ανεξάρτητο ως έννοια αναγκαστικά θα θέσουμε δυο βασικά ερωτήματα.
Εννοούμε ανεξάρτητο από κομματικούς φορείς (χρηματοδοτήσεις, καθοδηγήσεις, κλπ)
ή μήπως ανεξάρτητο από τις λογικές των ήδη υπαρκτών φοιτητικών παρατάξεων; Κατ’
αρχάς για να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας αυτά τα δύο ερωτήματα δεν
ήταν και δεν θα είναι ποτέ διαχωρισμένα. Πολύ απλά, αρκεί να αναφέρουμε ότι ως
παράταξη για να έχεις την στήριξη από ένα πολιτικό κόμμα υπάρχει πάντα ως
προϋπόθεση η πολιτική συμφωνία και συμπόρευση σε κομβικούς τομείς στην εκάστοτε
συγκυρία. Αυτό που πρέπει επομένως να
μας απασχολεί όσον αφορά τις πολιτικές παρατάξεις, και το κατά πόσο είναι
ανεξάρτητες, είναι η θέση που παίρνουν σε μια σειρά ζητημάτων, και το ίδιο
ισχύει – και πρέπει να ισχύει- για τα πλαίσια που κατεβαίνουν σε μια συνέλευση.
Αν έχει κάτι σημασία λοιπόν για το ¨πλαίσιο ανοιχτή σχολή¨ είναι να
αντιληφθούμεότι η θέση του σε αυτή τη συγκυρία (α) είναι ίδια στις απολήξεις
της (ανοιχτή σχολή) αλλά και στον πυρήνα της, δηλαδή ακραίος ατομισμός-
κοινωνικός κανιβαλισμός (ας βρουν την άκρη μόνοι τους οι εργαζόμενοι), με αυτή
της ΔΑΠ και (β) αντικειμενικά βοηθάει (ανεξαρτήτως προθέσεων) το Υπουργείο να
υλοποιήσει το σχεδιασμό του ανενόχλητο από το κομμάτι των φοιτητών.Συμπερασματικά, ο όρος «ανεξάρτητο» δεν
αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο πλαίσιο γιατί, σε τελική ανάλυση, έρχεται να δώσει
λευκή επιταγή σε όσους από τους συναδέλφους μας τους καλύπτει αυτά που
υποστηρίζει η ΔΑΠ αλλά δεν θέλουν να
ψηφίσουν την «ταμπέλα» ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Τελικά,
αν κάτι πρέπει να επιζητάμε από τη γενική συνέλευσή μας, είναι διάλογος εφ’
όλης της ύλης σύμφωνα με όλους τους παράγοντες που επιδρούν στη φοιτητική μας
καθημερινότητα και αν κάτι πρέπει να επιζητάμε, επίσης, από τους εαυτούς μας
είναι να παίρνουμε θέση κατανοώντας την ευθύνη που έχουμε συμμετέχοντας σε ένα
συλλογικό όργανο. Μάλλον, λοιπόν,
σε αυτή τη φάση το να απομονώνουμε το ζήτημα των μαθημάτων και της εξεταστικής
είναι ανάξιο της συγκυρίας και μπορεί να μας οδηγήσει σε πολύ λάθος
συμπεράσματα και σε δύσκολα μονοπάτια για το μέλλον μας. Επειδή λοιπόν τα ζητήματα τρέχουν και χρειάζονται απαντήσεις, είναι
αναγκαίο να συνεκτιμήσουμε τα νέα δεδομένα και να πάρουμε θέση, γιατί μόνο μέσα
από τους συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις διασφαλίζονται τα δικαιώματα και οι
όροι για την αξιοπρέπεια του καθενός μας..
Όλοι στη γενική συνέλευση του Φοιτητικού
Συλλόγου Ναυπηγών την Τρίτη 3/12 στο αμφ. Δ στις 12:30
ΑΝΤΑΡΣΙΑ
Ανεξάρτητο Αριστερό Σχήμα Ναυπηγών Μηχ. Μηχανικών που συμμετέχει στα ΕΑΑΚ
*antarsia-eaak.blogspot.gr